II. Gıyâseddîn Keyhüsrev

Türkiye Selçukluları sultanı. Birinci Alâeddîn Keykubad’ın büyük oğludur. 1228
yılında Atabeyi Mübârizüddîn Ertokuş’la birlikte Erzincan’a gönderildi. Küçük
kardeşi Kılıç Arslan veliaht olmasına rağmen, İkinci Keyhüsrev, babasının ölümü
üzerine Türkiye Selçukluları sultanı oldu (1237).



İkinci Gıyâseddîn Keyhüsrev’in ilk yılları, saltanat kavgalarıyla geçti. Bu
sırada Moğol zulmünden kaçan göçebe Türkmenler, doğu tarafından Anadolu’ya
girdiler ve çeşitli bölgelerde iskân edildiler. Bid’at bilmeyen hâlis Müslüman
Türklerin sâfiyetinden ve çeşitli sıkıntıları olan kesif göçebe nüfustan
faydalanmak isteyen kötü kimseler türedi. Peygamberlik iddiâsı ile ortaya çıkan
Baba İshak, göçebelere yeni bir devir müjdeleyerek bâzı câhil Türkmenleri
etrâfında topladı. Babaîler adıyla tanınan bu Türkmenler, isyân ederek, birçok
beldeyi tahrip ettiler. 1240 senesinde Kırşehir’in Malya Ovasında yapılan savaş
sonunda Babaîler mağlûp edilerek, isyân bastırıldı.



Anadolu’da Babaî isyânından hemen sonra Moğol istilâsı başladı. Sultan İkinci
Gıyâseddîn Keyhüsrev, Moğol istilâsını durdurmak için harekete geçti. Sivas’ın
doğusundaki Kösedağ mevkiinde Moğolları karşıladı. Moğollar, Selçuklu öncü
kuvvetlerini, bir manevra ile perişan edince, ordu geri çekildi (Bkz. Kösedağ
Savaşı). Geri çekilme ile 1243 senesi Temmuz ayında bozgun başladı. Moğollar
Kayseri’ye kadar geldiler. Müstahkem Kayseri şehri, şiddetli hücumlar
netîcesinde teslim oldu. Moğollar, Kayseri’de büyük katliâm ve yağma yaptılar.
Moğol komutanı Baycu Noyan, senelik vergi karşılığında antlaşmaya râzı edildi.
Gıyâseddîn Keyhüsrev ise, Menderes taraflarına gitmişti. Antlaşmadan sonra
Konya’ya geldi. 1246 yılında Kilikya üzerine sefere giderken Alanya’da vefât
etti.